هواشناسی امروز اعلام کرد
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
هوای مهدی فاطمه راداشته باشیدخیلی تنهاست.
شعری که شاعر کشت و تقدیمِ فلانی شد
معشوقه‌ای که مفت و مجانی جهانی شد
من شاعرم نفرینِ من خون و خطر دارد
هر مصرعم یک مار صد سر زیر سر دارد
من شاعرم اما به نانی کوچکم کردند ...
قیچی به قیچی از غزل‌ها واژه کم کردند
حالا شبم را در خیال خام می‌خوابم
پهلو به پهلو در تب و اوهام می‌خوابم
شاید زمین ما را بدهکار خودش کرده است
عمری دمار از شاعر و شعرش در آورده است
کارم به آنجایی کشیده جمله می‌کارم
یک خوشه شعر سر سلامت بر نمی‌دارم
این خاک بی حاصل علاج درد آدم نیست
یک فصل کامل انتظار از آسمان کم نیست!
چیزی نبارید و زمینم داغ تاول شد ...
یک قرن دیگر سفره‌ی خالی معطل شد ...
یک قرن افسرده زمینم خشک و خالی ماند
بخت سیاهم در مدار خشکسالی ماند
گاهی چنان چشم انتظار وحی بارانم
یک ماه کامل سوره‌ی والابر می‌خوانم