سخته دلتنگی برای اون کسی که، هیچ چیزی ازش نمی دونی، ندیدیش
که نمی شناسیش و دنیات و گرفته، هر جایی که رفتی دنبالت کشیدیش
شاید اصلا بدون ِ اینکه بدونم،چند دفه رد شده باشم از کنارش
دست اون راننده تاکسی و می بوسم، که یه روز اونو از این مسیر بیارش
گاهی وقتا بدجوری خراب میشم با، خاطراتی که هنوز برام نساخته
من نمی شناسمش و خودم رو باختم، وای به حال کسی که اونو شناخته
هیچ خیابونی ازت خبر نداره،
دل من تنگه برای تو دوباره
قد هر چی که با هم نود ندیدیم،
یا سیگارایی که با هم نکشیدیم..
نکنه دور و برش شلوغه اما، هیچکسی و واسه درد و دل نداره
نکنه اذیتش کنه رئیسش، واسه اینکه دلشو به دست بیاره
نکنه به شاعری دل داده باشه، که می تونه بهتر از من بنویسه
هرچی هست باشه فقط می خوام بدونم، مث من دیوونه ی پرسپولیسه!!
من نشستم پای اونی که ندیدم، واسه این کنار هیشکی نمی شینم
آرزومه که ببینمش یه بارو، نمی دونم که کیو باید ببینم
هیچ خیابونی ازت خبر نداره،
دل من تنگه برای تو دوباره
قد هر چی که با هم نود ندیدیم،
یا سیگارایی که با هم نکشیدیم..
بعد تو حداقل این دهمین باری است که بدون تو به سفر می روم
همان کوله همان دفتر خاطرات همان نبودن تو...
راستی سوغاتی این بار چه میخواهی...؟