بگذار ببوسم لب خاکستری ات را

انکار مکن داعیه‌ی دلبری‌ات را

بگذار ببوسم لب خاکستری‌ات را

دستی بکش از روی کرم بر سر و رویم

تا لمس کنم عاطفه‌ی مادری‌ات را

ازمنظر من باکره‌ی باکرگانی

هرچند سپردی به سگان دختری‌ات را

مصلوب هماغوشی بابلسریان کن

یک چند مسیحای تن آذری‌ات را

حاشا که همانند و رقیبی بتوان یافت

طبع من و آوازه‌ی اغواگری‌ات را

ای شأن نزول همه ادیان الهی

دیگر یله کن دعوی پیغمبری‌ات را

هم خواهر و هم مادر و هم همسر من باش

تا شهره کنی شیوه‌ی همبستری‌ات را